Powierzchnia

Najwyraźniej już nie było wyjścia z tej sytuacji, ale mimo wszystko to obijanie przeciwników sprawiało mu nie lada frajdę. W każdym razie nie pozostało nic innego jak udać się do portu, gdzie już czekał na nich statek wypełniony innymi wojownikami Posejdona. Na pierwszy rzut oka nie wyglądają na jakichś silnych typów, ale doświadczenie nauczyło Dastana, iż nie wolno lekceważyć przeciwnika, wliczając w to również tych najmłodszych. Jednakże gdy przychodzi do walki z przedstawicielką płci pięknej, nasz bohater nie będzie nazbyt przydatny podczas walki z nimi, bowiem wolał unikać starcia z pięknymi dziewczętami, gdyż nie byłby w stanie podnieść na nie ręki. Tak czy siak, Dastan wszedłszy na pokład okrętu przysiadł po turecku i zaczął spokojnie wyobrażać sobie walkę z wieloma oponentami na raz. Wybuchy, efektowne bitwy oraz krew były obrazem codziennym, szczególnie kiedy Pers toczył bój wewnątrz głowy. Nie chciał walczyć z Ericem, gdyż nie powinien marnować energii tuż przed potencjalną walką z Piratami. Jako kontynuację treningu wybrał pojedynek z postacią bez twarzy i na tym się skupił. Gdy tylko przyjdzie pora na walkę, Dastan zostanie poinformowany i dołączy do swoich kamratów, ażeby podjąć wyzwanie. Ciekawe, co tym razem szykuje się dla naszego bohatera?

Dastan po wejściu na pokład skupił się na treningu. Tymczasem załoga zabrała się do pracy, wprawiając okręt w ruch i opuszczając port. Ich głównym zadaniem było patrolowanie w poszukiwaniu piratów i ewentualna ich eliminacja. Jednak łatwiej powiedzieć, trudniej zrobić. To małe "polowanie" zajmowało im całkiem sporo czasu i pomimo tego nie znaleźli żadnego pirata. Mijali i sprawdzali handlarzy, rybaków czy nawet zwykłych podróżników. Żaden z nich nie był jednak wrogiem. Wkrótce, po wielu godzinach żeglugi, trafili wreszcie na... Rozbitków? Trójka mężczyzn trzymała się długiego kawałka deski i płynęli w stronę lądu, który był od nich oddalony o dobry dzień albo dwa drogi z ich prędkością. Eric zarządził, aby ich wyłowiono i po wciągnięciu ich na pokład okazało się, że to właśnie oni byli piratami, których szukała dwójka Rycerzy! No, a przynajmniej kiedyś nimi byli. Teraz nie mieli ani statku, ani załogi. Podobno wczoraj napadł na nich jakiś ogromny morski stwór i wszystko zniszczył. Generał zarządził, aby statek popłynął to sprawdzić. Nie chciał jeszcze "budzić" Dastana. Widać, że chłopak intensywnie trenował. Niech się dobrze przygotuje do tego, co może nadejść.

W spokoju pozostaje czekać aż Dastan osiągnie stan medytacji i posiedzi w tej pozie jeszcze przez jakiś czas, żeby w pełni opanować umysł jak i ciało. Jednakowoż, nie mógł ciągle pozostawać w tej pozycji. Wciąż miał na uwadze, że jest w trakcie misji od samego Generała. Mimo wszystko, nie powinno lekceważyć się takiej szychy jaką był Eric. Mogłoby to źle wpłynąć na pozycję Dastana w świecie Atlantydy. Być może niedługo dorówna mu rangą, ale to na pewno takie proste nie jest. W każdym razie, chłopak kończąc już swoją medytację, postanowił opuścić kajutę i wyjść bezpośrednio na pokład statku, gdzie aktualnie znajdowała się reszta załogi. Dastan dostrzegł również kilku nowych pasażerów, którzy wyglądali na wycieńczonych, a usłyszawszy o ich sprawie, Pers mimowolnie pobiegł do krawędzi statku w celu wypatrywania tej podejrzanej bestii, która może również zagrozić Jego załodze. - Gdzie was napadła ta bestia? -
Zapytał, zerkając kątem oka na trójkę rozbitków. Jeżeli miało to miejsce całkiem niedawno to sytuacja może stać się poważniejsza w przeciągu kilku minut. Nie było czasu na ciągłe "spanie", wypada rozwiązać ten problem jak najszybciej, by wrócić do królestwa Posejdona, ażeby odnaleźć jakieś urocze damy, by z nimi spędzić milutko czas. Niekoniecznie w ich łożu, a może jakiś napitek wysokoprocentowy na początek? Tak czy inaczej, Dastan wciąż był czujny i czekał na więcej informacji, by móc podjąć jakąkolwiek decyzję.

Wyłowieni piraci spojrzeli na idącego w ich stronę Dastana, a następnie jeden z nich zabrał się za odpowiadanie Persowi, gdy zadał pytanie na temat miejsca ataku.
-Niedaleko, pomiędzy dwoma wyspami. W życiu nie widziałem czegoś takiego...-
Wskazał palcem kierunek, gdzie podobno mieli spotkać tego całego potwora. Eric już wcześniej dostał te informacje, więc okręt już był ustawiony na odpowiedni kurs. Pozostawało teraz tylko czekać, aż dopłyną do celu. A co potem? Cóż, prawdopodobnie rozejrzą się, poszukają innych ocalałych i sprawdzą czy znajdą jakieś ślady. No i muszą też zdecydować co zrobić ze znalezionymi piratami. Niby można ich oddać do więzienia i mieć to z głowy, ale to muszą wrócić na ląd. Póki co, to ci faceci będą musieli być pilnowali na pokładzie statku. Całe szczęście, że nie sprawiali póki co kłopotu. Nie byłoby zbyt dobrze, gdyby zaczęli rozrabiać... Ale no! Póki co było spokojnie, więc można się zrelaksować i ewentualnie kontynuować trening. Już niedługo powinni dotrzeć do celu

Słysząc wyjaśnienia ze strony rozbitków, chłopak zerkał w tym kierunku. Przez plecy Dastana przeszły ciarki, jakby nie mógł doczekać się spotkania z tajemniczą bestią. Znalezieni osobnicy raczej nie sprawiali problemów, więc w dalszym ciągu cała załoga na czele z Ericem mknęła do przodu bezproblemowo. Kładąc jedną nogę na uniesionej krawędzi statku i przykładając jedną otwartą dłoń do czoła, która miała pełnić rolę lunety, patrzał w dal, tam gdzie obrany był kurs okrętu. Dastan czuł się jak u siebie, w końcu nie jedno morze przepływał wraz z pozostałymi mieszkańcami Atlantydy, ale aż dwa! Póki co to spokojnie płynęli, a chłopak wrócił do swojej kajuty i ściągnąwszy górną część ubioru zaczął wykonywać proste ćwiczenia w stylu pompek tudzież brzuszków, dopóty nie zostanie poinformowany o osiągnięciu celu i zaznać nieco adrenaliny. Po czym ułoży się wygodnie na łożu i będzie mógł dołączyć do pozostałych rodaków.

Pochłonięty treningiem Dastan nie słyszał ciężkich kroków stawianych na drewnie, które powoli zbliżały się w jego kierunku. Usłyszał za to pukanie, które rozległo się krótko po tym, a także czyjś męski głos.
-Sir, Generał Eric kazał cię poinformować, że już dotarliśmy do celu.-
Następnie rozległa się cisza, podczas której marynarz prawdopodobnie upewniał się, czy Pers znajduje się w swoim pokoju, a następnie dało się słyszeć te same ciężkie kroki, które tym razem oddalały się od chłopaka. Skoro już jesteśmy, to nie pozostało nam nic innego jak wyjść na spotkanie z tą całą bestią, racja?
Część załogi, która akurat była wolna i nie miała nic do roboty, stała na dziobie okrętu i wypatrywała tego całego potwora, o którym była mowa. Z pomiędzy nich najbardziej wyróżniał się stojący na samym czele Eric, Rycerz Posejdona. On również wytężał swój wzrok, by znaleźć tego całego potwora, o którym mówili wyłowieni mężczyźni. Niczego takiego jednak nie było widać. Pomiędzy dwoma małymi, bezludnymi wysepkami znajdowały się tylko dryfujące deski, skrzynie, gdzieniegdzie nawet dało się dostrzec ciała. Monstrum jednak ani widu, ani słychu. Coś tutaj jednak definitywnie było. Wszystkie ślady wskazywały na to, że coś tutaj niedawno było. Tylko pytanie co? Cóż, tego nie wiadomo, przynajmniej jeszcze. Może jak podpłyną bliżej, to się czegoś dowiedzą?
Eric podszedł do Dastana, gdy tylko go zauważył i oparł dłonie na biodrach, a następnie wskazał brodą domniemane miejsce, gdzie ostatnio było widać tego potwora.
-Co o tym myślisz? Co twoim zdaniem powinniśmy zrobić?-
Czemu tak wypytywał Persa? Chciał przetestować jego umiejętności oceny sytuacji i podejmowania decyzji? Może tak, może nie... Zobaczymy.