Arena

Wydzielony teren, na którym stają naprzeciwko siebie wojownicy. To tutaj rozgrywane są walki o to, kto otrzyma daną zbroje, a kto obejdzie się smakiem.
Gdy nie trwają walki o zbroje, trenują i sparingują się tu ludzie, którzy dążą do zostania Świętym Wojownikiem Odyna.

Ryūga, po zajęciu się już-nie-opuszczoną gospodą wyruszył w stronę koloseum, gdzie miał nadzieję na oklepanie paru mord i zebranie dzięki temu potrzebnego doświadczenia i renomy, które na pewno pomogłyby mu, gdyby udałoby mu się zostać Rycerzem. No, przynajmniej doświadczenie w walce by mu pomogło. Renoma trochę mniej, racja.
Polak dotarł do areny, która dzisiaj wypełniona była różnorakimi wojownikami chętnymi zdobyć sławę, szacunek albo zwyczajnie doświadczenie. Była tutaj różna mieszanka ludzi, od niskich i szczupłych, aż do wysokich, barczystych i nie przy kości. Od młodych kobiet, aż po starszych mężczyzn. W skrócie, do wyboru, do koloru. Skąd tutaj aż tylu ludzi, zapytacie? Otóż, Ryūga akurat trafił na jeden z turniejów organizowanych w okolicy. Niestety, oficjalne wydarzenie jeszcze nie wystartowało i chłopak nie wiedział kiedy nadejdzie ta chwila. Mógł jednak o to zapytać ludzi, którzy przybyli tutaj wcześniej od niego. A jeśli okazałoby się, że miał sporo wolnego czasu, to mógł wyzwać kogokolwiek na pojedynek. Dosłownie! Wszyscy tutaj obecni przybyli, żeby walczyć! Mała rozgrzewka przed wielkim występem nikomu nie zaszkodzi. Jedyne, czego tutaj nie było to osób o ciemnym kolorze skóry, ciemnych oczach i ciemnych włosach. Wszyscy w większości byli niebieskookimi blondynami o jasnej cerze.

Ryūga udał się do tego miejsca z prostego powodu, wymyślił sobie, że dodatkowe doświadczenie bitewne zawsze mu się przyda. Poza tym obijanie cudzych mord za każdym razem dawało niezłą radochę, tak więc ta jedna czynność łączyła przyjemne z pożytecznym. Chłopak po dotarciu na miejsce zrozumiał, że jego ''timing'' był po prostu perfekcyjny, gdyż trafił na jakiś turniej, który akurat zaraz powinien się zacząć. Wystąpić mogli zarówno mężczyźni, jak i kobiety, brak dyskryminacji i dobrze. Polak rozeznał się w terenie i dokonał potrzebnych sprawunków, jak choćby zapisanie na listę [gdyby taka istniała oczywiście] czy podpytanie innych ludzi o szczegóły z pierwszej, lub drugiej ręki. A gdy nadejdzie jego kolei, wyjdzie na arenę i ujrzy swojego pierwszego przeciwnika

Niestety, Ryūga nie skorzystał z możliwości powalczenia przed samym turniejem. Zamiast tego jednak zorientował się w całym tym wydarzeniu, a także zapisał na listę. W sumie, dobrze postąpił, oszczędzając siły na wielki występ, który miał zacząć się za kilkadziesiąt minut. W tym czasie zdążyły się odbyć dwie pozaturniejowe walki między naprawdę silnymi zawodnikami. Czy byli tak potężni jak Ryūga? Cóż, ciężko stwierdzić. Trybuny wiwatowały, oglądając obie walki. Wkrótce jednak nadeszła chwila wyczekiwana przez wszystkich. Wielki turniej czas zacząć!
Polak miał walczyć w trzeciej walce przeciwko wysokiemu blondynowi. Jego przeciwnik nie wyglądał na zbyt umięśnionego. Był raczej smukły i lekko stawiał kroki. Wyglądało na to, że będzie całkiem gibkim przeciwnikiem.
Ogólnie walk eliminacyjnych miało być dziesięć, a na zwycięzcę czekała tajemnicza nagroda, o której mieli się dowiedzieć dopiero w finałach. Cóż! Pomińmy pierwsze dwie walki, one nikogo nie obchodzą, racja? Przejdźmy do najważniejszej! Do walki Ryūgi z Alkedasem! Drugi z mężczyzn wyszedł na środek areny, gdy usłyszał, że trzecia walka się rozpoczyna. Gdy Polak również wejdzie na jej teren, to zabije oficjalny gong i pojedynek będzie mógł się rozpocząć!

Plan Ryūgi był dość prosty, oszczędzać siły aż do swojej walki i obserwować zwycięzców poprzednich rund, aby zorientować się, kto jak walczy. Nie skorzystał z możliwości walk przed turniejowych, gdyż uznał to za stratę czasu, tylko ujawniłby cząstkę swoich umiejętności. Uważnie obserwował pojedynki, które nastąpiły przed jego własnym, a gdy nadeszła ta wiekopomna chwila, Polak pojawił się na arenie. Jego przeciwnikiem był wysoki blondasek z typu ''Śliczny chłopiec Di Caprio''. Innymi słowy, prędzej czy później przyjdzie inny taki i przebije tego pierwszego. Przyszły rycerz wykonał gest szacunku w postaci połączenia otwartej lewej dłoni z prawą pięścią i lekko pochylił głowę, wyrażając uprzejmość wobec adwersarza. W końcu przyjął pozycję do walki i postanowił oddać pierwszy ruch swojemu przeciwnikowi, chciał zobaczyć, co zrobi. Przygotowywał się na odparcie ofensywy i wyprowadzenie kontrataku, dlatego skupiony analizował wszelkie ruchy oponenta.

Blondyn ruszył ze swojego miejsca prosto na Ryūgę. Odciągnął prawą rękę do tyłu, szykując tym samym prawy prosty. Z kąta, jakiego atakował, dało się wywnioskować, że celował prosto w głowę polaka. Jego ruchy wydawały się szybsze od przyszłego Rycerza, co na pewno nie brzmiało zbyt dobrze. Jednakże! Jego budowa wskazywała na to, że był dość słaby, więc może szybko padnie, jeśli Ryūdze uda się go trafić?
Trybuny zaczęły wiwatować, zachęcając walczących do ostrzejszej walki. Każdy tak naprawdę chciał zobaczyć który z tegorocznych zawodników zwycięży i pokaże czym jest ta tajemnicza nagroda.

Ryūga wiedział już wszystko, co zrobi jego przeciwnik, jakie są jego atrybuty i jak go pokonać. Okazało się, że blondasek jest typowym Speedsterem, tzn., osobą, która poświęcą twardość swojego ciała i zapewne siłę na rzecz oszałamiającej szybkości. Wywnioskował, że jego ruchy były szybsze od jego własnych, przynajmniej trochę. Miał już plan działania, gdyż zbierał w nogach swoją energię kosmiczną, która do tej pory była dla niego wielką pomocą. Gdy nadejdzie czas, tzn. wtedy kiedy Blondasek będzie dość blisko, ale nie tak aby zdążyć go uderzyć tym prostym... NAGLE zaatakuje dwoma kopnięciami prosto w niego przy pomocy Cosmic Kick! To powinno dać niezły efekt z bliskiej odległości, może nawet załatwi go natychmiastowo, jeśli jego ciało jest takie słabe jak mu się wydaje. Niemniej cały czas miał się na baczności

Occ:
2 razy Cosmo Kick, ale pozostaje zaalarmowany na to, że może uniknać tego

Gdy przeciwnik Ryūgi zbliżył się na tyle, to chłopak po raz kolejny zrobił użytek z Cosmo Kick, które okazało się oszałamiająco skuteczne! Ciało blondyna było na tyle lekkie, że podwójna siła techniki wręcz zmiotła je z powierzchni areny. Chłopak przeleciał przez całą wyznaczoną strefę do walki, a następnie wylądował kawałek za. No cóż, to chyba oznaczało szybką wygraną i wejście do kolejnego etapu walk. Pomińmy resztę potyczek, ponieważ te nas nie interesują. Stosowne informacje, jakie zebrał Ryūga podczas oglądania walk innych zawodników pojawią się w odpowiedniej chwili.
Kolejna walka Polaka była z wysokim i barczystym łysym czterdziestoparolatkiem. Mężczyzna był aroganckim i pełnym dumy mężczyzną, lecz jednak dostał się do kolejnego etapu, co oznaczało, że jego siła nie leżała w samych słowach. Gdy tylko pojedynek się rozpoczął, to mężczyzna zaczął się naśmiewać z Ryūgi.
-Hoho! Mam walczyć z takim maluszkiem? Może lepiej się poddaj zanim ci coś złamię, hę? Co ty na to, chucherko ty? Hehe...-
Nie atakował, więc widocznie był pewien, że Ryūga nie pokaże mu nic ciekawego. Hm... Przeciwnik Rycerza podczas swojej poprzedniej walki wykazywał się ogromną siłą i wytrzymałością. Z łatwością przyjmował ciosy innego zawodnika...

Plan Ryūgi udał się wręcz perfekcyjnie, doskonale przewidział właściwości swojego przeciwnika, jego styl i jak mu przeciwdziałać, jego już popisowe Cosmo kicki okazały się niewiarygodnie skuteczne przeciwko chuderlawemu ciałku chłopaka, który wylądował poza areną, po wcześniejszym przeleceniu całej strefy walki. Następnym przeciwnikiem Polaka okazał się ktoś zupełnie przeciwny do poprzednika... Wielki, napakowany skurwol stanął pewnym, aroganckim krokiem na ziemi i zaczął wyszydzać naszego kochanego rycerza o to, że jest takim maluszkiem, w porównaniu do niego oczywiście. Ryūga Rayuga wymyślił już plan działania, który mógł zadziałać, jeśli tylko dobrze odmierzy. Wykorzystując nieświadomie jedną z zasad ''Sztuki wojennej'' Sun Tzu zaczął udawać jeszcze słabszego niż na jakiego wyglądał, lekko zgarbił się, a na jego twarzy pojawił się pozorny wyraz strachu, dodawany przez aktorskie cofnięcie o kilka kroków aż do samej granicy ringu. - Jak mam pokonać takiego siłacza? Niech pan przynajmniej załatwi to szybko. Zaskomlał udawanie, chcąc zachęcić wielkoluda do szarży w jego stronę. Gdy nadejdzie czas, wykorzysta swoją wielką szybkość i zwinność, aby przemieścić się za plecy mężczyzny, gdy ten będzie jeszcze w ataku i z całej pety popchnąć go, tak aby wypadł za arenę i przegrał. Dzięki tej taktyce oszczędzi trochę energii kosmicznej i nie ujawni swoich wszystkich asów w rękawie.

Ryūga wpadł na genialny plan, by podpuścić przeciwnika do wypadnięcia za ring samemu praktycznie, więc ustawił się prawie na krańcu areny i czekał, aż ten na niego zaszarżuje. Czy jednak tak się stało? Otóż nie! Wielkolud tylko gromko się zaśmiał, a następnie zaczął iść w stronę Rayugi, jednocześnie rzucając obelgami w jego stronę. Publiczność wyglądała na rozczarowaną, ponieważ byli przekonani, że to właśnie koniec starcia. W ostatniej chwili jednak, gdy mięśniak pochylił się by zwyczajnie popchnąć polaka, to ten zrobił unik i szybko znalazł się za nim. Zaskoczony wróg zamrugał kilka razy, a następnie... Poleciał do przodu, upadając twarzą prosto na twardą, ubitą ziemię! Co się stało? Ryūga szybko pojawił się za swoim przeciwnikiem, a następnie wykorzystał całą swoją siłę, by zepchnąć go z areny! Nie ma co, trochę się natrudził, ponieważ mężczyzna nie był zbyt lekki. Cóż, skoro to mamy za sobą, to zostało nam jeszcze pięciu zawodników!... Zaraz! Pięciu? Dokładnie tak! To oznacza, że kolejny etap potyczki będzie polegał na grupowej walce i ostatnie dwie osoby stojące na nogach zostaną wybrane jako zawodnicy, którzy wystąpią w finałach.
Gdy wszyscy wojownicy już ustawili się na swoich miejscach na arenie, to zabił kolejny przysłowiowy gong i tak oto rozpoczęła się druga największa walka na tym wydarzeniu! Przeciwnikami polaka byli dość zrównoważeni przeciwnicy poza jedną dwójką. Pierwszą osobą z tej grupki była zgrabna dziewczyna, której walki kończyły się nadzwyczajnie szybko dzięki jej szybkości. Drugą osobą był dobrze zbudowany nastolatek. Wydawał się młodszy od polaka, ale mógł mieć zwyczajnie młodą twarz... Cóż! Przejdźmy do tego, na co czekacie. Walczcie!

Sytuacja trochę nie poszła po jego myśli, ale ostatecznie wszystko się udało. Przeciwnik został wyeliminowany z pola bitwy, przez co zwycięzcą został Ryūga, który długo nie musiał czekać na początek następnej walki. Potem okazało się, że było o jedną osobę więcej, niż powinno, przez co nie mogli przejść na standardowych półfinałach. Zamiast tego zorganizowano Battle Royal, w których wyłoni się finalistów tzn. Osoby, które utrzymają się na nogach do końca, lub padną jak ostatni. Plan Polaka był prosty i brzmiał wręcz nieskomplikowanie, zamierzał unikać mieszania się w walkę z kilkoma przeciwnikami i skupić się na eliminacji tych pojedynczych, lub takich, którzy właśnie w tym momencie zostawili lukę w swojej obronie. Pilnował się przy tym, aby nie zostać zaskoczonym czy nabranym w jakąś zmyłe.

Occ:
Jak mówi tekst, wypatruję okazji i unikam walki z kilkoma naraz, jak trafi się okazja, używam Cosmo Kicka, ile ich użyję zależy od ciebie Miszczu Gry

Ryūga postanowił trzymać się z boku, by czekać na odpowiednią chwilę do ataku. Co innego zrobili jego przeciwnicy, którzy od razu praktycznie rzucili się na siebie, by jak najszybciej dostać się do finałów i wykorzystać chaos dla zwiększenia szans na zwycięstwo. Pierwszy przegrany pojawił się dość szybko, ponieważ dwóch ludzi wojowników postanowiło połączyć na moment siły, by pozbyć się problemu, którym okazał się być... Ten dobrze zbudowany dzieciak! Jego nadzwyczajna jak na jego wiek siła i wytrzymałość okazały się niczym w porównaniu z przewagą liczebną przeciwników. Ryūga tymczasem wciąż czekał na swoją okazję do ataku, lecz czy się doczekał? Otóż nie, ponieważ otrzymał niezbyt silny lecz całkiem celny kopniak w okolice brzucha. Został zaatakowany przez tamtą szybką dziewczynę! Ona była zdecydowanie szybsza od tego chłystka, z którym wcześniej chłopak się mierzył. Teraz wyzwanie było cięższe...
Dziewczyna znajdowała się jakieś 3 metry przed polakiem i jej twarz wyrażała ogromne skupienie. Czekała tylko na kolejną okazję do zaatakowania. Czy jednak na taką trafi? Wcześniejszy atak był z zaskoczenia, więc...

Ryūga z zaciekawieniem przyglądał się, jak trzej inni walczący powalają tego wielkiego i dobrze zbudowanego chłopaka, o młodej twarzy typu ''Piękniejszy od dziewczyny. Dwóch tamtej ekipy zaczęło walczyć ze sobą, a ta laska gdzieś zniknęła! Wkrótce wszystko się wyjaśniło, gdyż ślicznotka z zaskoczenia kopnęła go w brzuch! Na szczęście wytrenowane ciało przyszłego rycerza piekła wytrzymało to natarcie praktycznie bez zarzutu. Teatralnym gestem rozejrzał się on, wokół mówiąc - Hmm? Czy lata tu gdzieś komar? Chyba próbował mnie urządlić- A potem spojrzał na swoją przeciwniczkę i powiedział cicho, ale słyszalnie - Nic nie poczułem...- Zagrał arogancko, ponieważ chciał lekko rozłościć dziewczynę, sprowokować ją do otworzenia szczeliny w obronie i wyprowadzenia dwóch potężnych kopniaków Cosmo. O TAK!

Oc:
2x Cosmo Kick na dziewczynę

Ryūga postanowił zgrywać twardego i pokazywał, że cios dziewczyny wcale go nie zabolał. Następnie spróbował ją upokorzyć, lecz kobieta widocznie była dobrze zdyscyplinowana, ponieważ nie zareagowała na zaczepkę Ryūgi. Zamiast tego stanęła pewniej na nogach, gdy chłopak postanowił wyrzucić w jej stronę dwa Cosmo Kicki. Pierwszy atak uniknęła z łatwością, lecz gdy chciała zrobić drugi unik, to straciła równowagę i dostała, upadając na plecy. Szybko jednak się podniosła i zaczęła biec w stronę chłopaka z zamiarem zaatakowania go serią ciosów.
Tymczasem dwójka mężczyzn wciąż ze sobą walczyła. Szala zwycięstwa przechylała się na stronę jednego z nich, co oznacza, że wkrótce na polu walki zostanie tylko trzy osoby, które będą musiały walczyć ze sobą o przejście do kolejnej fazy.

Plan Ryūgi w gruncie rzeczy się nie udał, gdyż jego oponentka posiadała wystarczająco wielką dyscyplinę lub bardzo spokojny charakter, gdyż nie dała się złapać na sztuczkę Polaka. Ten nie zraził się jednak, ponieważ jeden atak sięgnął ją, choć oczywiście nie wykonał kolejnego KO. Tych dwóch tam walczyło ze sobą w tle, ale bądźmy szczerzy, kogo oni interesowali? Właśnie, nikogo.
Przejdźmy zatem do poważnych interesów. Przyszły rycerz postanowił zignorować zastanawianie się i strategie, innymi słowy zacząć jechać na czystym instynkcie. Pozwolił swojemu ciału poczuć otaczający go teren i działać mu samemu, bez ingerencji umysłowej. Dzięki temu powinien nadrobić ewentualną różnicę w szybkości. Energia Kosmiczna w jego nogach dosłownie buzowała, w końcu zaczęło się! Trzy potężne Cosmo Kicki wystartowały w chwili, gdy przeciwniczka zaczęła coś robić.

Occ:
3 cosmo Kicki

Dziewczyna przeskoczyła z nogi na nogę, rozgrzewając się do ataku na polaka, który w odpowiedzi na to postanowił wystrzelić ze swojego miejsca i rzucić się na dziewczynę. Ta jednak zrobiła zgrabny unik, umykając z drogi ataku. Kolejny Cosmo Kick również został uniknięty i Ryūga przeleciał obok dziewczyny... Jednakże! Jego atak nie trafił przeciwniczki, ale za to trafił obydwu walczących mężczyzn, którzy nikomu nie przeszkadzali! Obaj dostali z zaskoczenia i polecieli na tyle daleko, że wypadli poza arenę. Ryūga na szczęście zatrzymał się przed końcem areny, co oznaczało, że pozostało już tylko dwóch walczących. A to oznacza... Przejście do następnej fazy!
Gong zabił, a dziewczyna zeszła z areny. Skierowała się w stronę swoich znajomych, z którymi zaczęła rozmawiać. Oglądający natomiast poschodzili z trybun i skierowali się do pobliskiego straganu, w którym uzupełniano pożywienie i alkohol każdemu, kto tylko miał odpowiednio dużo grosza. Czyli nadszedł czas krótkiej przerwy. Wykorzystajcie go mądrze!

Wszystko potoczyło się tak, jak zaplanował Rayuha!!!... Właściwie to nie, ale dobrze wyszło, gdyż Chłopak dosłownie zmiótł tamtą dwójkę jednym strzałem i prawie doprowadził do hattricka, gdyż o mało sam nie wypadł poza teren. Na szczęście wszystko ułożyło się dobrze i uratował się w ostatniej chwili. Gong zabrzmiał w okolicy i zarządzono przerwę przed finałową, toteż, jak można się domyśleć, należało wykorzystać ten czas, aby odnowić najwięcej swojej staminy i innych. Polak zniknął i znalazł spokojną uliczkę gdzieś w mieście, po czym zaczął ćwiczyć! Dokładnie, zamiast marnować czasu na odpoczynek, postanowił szybko się jeszcze trochę wzmocnić, aby podnieść nieszczęście jego przeciwniczki. Pompki poszły na pierwszy ogień, padł na ziemię i niczym rasowy żołnierz rozpoczął pompowanie co najmniej do setki.

Occ:
Start 1 treningu Czerwca

Ryūga kontynuował swój trening z zapałem i uporem, czasu pozostawało mało, dlatego musiał wykorzystać go, na, ile tylko mógł. Napierdzielał pompki, ile fabryka dała, a następnie zmienił ćwiczenie na brzuszki i przysiady, każde po sto. Jego mięśnie pracowały szaleńczo, rozgrzane na maksa i nakręcone jak kukułka w zegarku. Walka zapowiadała się naprawdę dobrze, toteż musi być w swojej optymalnej formie wojennej. Nie zamierza dać się pokonać i przegrać, zwłaszcza gdy jego oponent był na tym samym poziomie, a może nawet lekko mniejszym. Porażka nie jest dopuszczalna w ogóle, dlatego będzie walczył ze wszystkich sił o każdej porze, aby wygrać. Trenował i trenował, nie myśląc zbytnio o wielu sprawach, choć kilka nie mogły mu wypaść z głowy. Głównie ta, że jego przeciwniczką była dziewczyna, więc mu się to nie podobało. Nie dlatego, że ją lekceważył, po prostu nie lubił krzywdzić płci pięknej.

Occ:
Koniec 1 treningu Czerwca

Czas powoli się kończył, dlatego przyspieszył swoje ćwiczenia jeszcze bardziej, przechodząc do treningu gimnastycznego. Zaczął robić salta i inne wygibasy. Dla osoby z brakiem takich umiejętności byłoby to cholernie imponujące, ale i niebezpieczne. Polak powoli kończył wzmacnianie się przed finałową walką. Opuszczał się na jednym palcu, wykonując pionowe pompeczki, które były naprawdę ciężkie dla człowieka, a często nawet niemożliwe. Można było nawet usłyszeć kości chłopaka, który walczył z swoimi ograniczeniami, w celu ich przeskoczenia. W pewnym momencie wrócił na własne stopy i zdecydował, że nadszedł czas aby coś zjeść, trochę odpocząć przez te kilka pozostałych minut i pokonać swojego ostatnieo oponenta na ten moment.

Occ:
2 trening czerwca start

Ryūga wydał trochę pieniędzy, które zarobił podczas prowadzenia gospody na porządny posiłek, który właśnie pochłaniał w ogromnym tempie. Na jego czole widać było jeszcze kilka kropli potu od ogromnego wysiłku włożonego w trening. Dosłownie za kilka minut rozpocznie się finał, który musi wygrać. Nie zamierzał dać się pokonać i stracić swój honor, toteż regenerował się na maksa i ile wlezie w jak najkrótszym czasie. Nie zapominajmy, że za turniej ma być jakaś nagroda, powinna być dość cenna. Może to jakaś broń, która zwiększy jego Power? a może co innego, w każdym razie dowie się, gdy wygra. A musi wygrać, taka była prawda, dlatego otwierał gębę szeroko i wpychał tam jedzenie, które następnie gryzł i przełykał. IT TTTTIME TO WPIERDAL!!!

Occ:
Trening koniec

Okazało się jednak, że z jakiegoś powodu przerwa została przedłużona! Toteż Ryūga bardzo szybko wrócił z areny z powrotem na zajęty wcześniej zaułek w którym kontynuował swoje ćwiczenia! Tym razem postanowił chodzić na rękach od jednego końca ''dziedzińca'' do drugiego, co najmniej aż dobije pełną setkę. Szedł dość szybko, ale pewnie i spokojnie, nie tracąc równowagi ani razu, co pokazywało siłę jaką skrywał w swoich umięśnionych ramionach. Jego ledwo odnowiona wytrzymałość została poddana kolejnemu nadszarpnięciu, ale nic się jej nie stanie. Następnym ćwiczeniem były pompki na zaledwie jednym palcu danej dłoni, w poziomie. Pompował i pompował, aż pięknie było na to patrzeć, po prostu trenerzy personalni byliby z niego dumni.

Occ:
Trening start

Następnym elementem układanki były brzuszki w planie treningowym młodego kandydata na przyszłego świętego rycerza. Podczas trenowania wspominał on swoją przeszłość. Zastanawiał się na przykład co tam słychać u dziewczynie, którą wyszkolił i z którą sklepał gang głupich gwałcicieli. Miał nadzieję, że dalej trenuje we własnym zakresie i kiedyś ją spotka, silną jak diabli. Poza tym w myślach kibicował rodzinie swojego zmarłego znajomego, którym przekazał gospodę. Nie zamierzał w najbliższym czasie tam wracać i sprawdzać jak im idzie, zrobił swoje i ruszył w dalszą drogę... Spłacił swój dług wobec gospodarza, który zawsze zachowywał dla niego pokój i posiłek, od teraz będzie musiał znaleźć nowe miejsce do życia! Yare Yare...

Occ:
Trening Koniec

Trening i trening, trenujmy trenujmy dla zdrowego ciała i ducha! Ryūga dalej robił swoje i wypełniał założenia taktyczne, które polegały na trenowaniu do bycia zwycięzcą finału tego turnieju! Nie było mowy na to, że da się pokonać i przegra! Taki już był, kiedy na czymś się skupił, dawał z siebie nawet ponad sto procent byle spełnić zadanie. Jego dzika dusza rozkazywała mu iść przed siebie z wysoką podniesionym czołem i nawalać się aż do wygranej! Dlatego cisnął brzuszki z prędkością potężnej lokomtywy, raz-dwa trzy cztery, o ziemię i skłon brzucha i tak dalej i jedziemy. Tak jest kochani, ćwiczenia szły jak szalone, przy akompaniamencie dziwnego dźwięku zwanego HUN HUN HUN HUN!. Potem gdy brzuszki wybiły tysiąc, postanowił nieco poćwiczyć gimnastycznie, toteż rozpoczął się rozciągać i takie tam.

Occ:
Trening start

Czas ponapie*dalać salta na plecy jak to mówią. Ryūga przez resztę wolnego czasu postanowił zabawić się w istnego akrobatę z cyrku, który jest w stanie zrobić wiele sztuczek spod znaku zwinności, których normalni ludzie nie mogą wykonać. Najsampierw wyskoczył wysoko w powietrze i wykonał poczwórne salto, od tak, dla rozgrzewkę, powtórzył to jeszcze kilka razy. Następnie zaczął skakać z nóg na ręcę i tak na przemian, raz dwa trzy i benc. W końcu minęła ostatnia minuta i stawił się na arenie. Nadszedł czas na walkę finałową, pokonanie przeciwnika i odkrycie jaka będzie nagroda!

Occ:
Trening Koniec

Ryūga wykorzystał swój czas wolny na trenowaniu do walki z dziewczyną, której udało się dostać do finałów. Ona też nie marnowała czasu i po krótkiej rozmowie z przyjaciółmi również zaczęła swoje ćwiczenia. Zawodnicy szykowali się do ostatecznego pojedynku, w którym wszystko stanie się jasne! Kto zwycięży? Jaka jest nagroda? O tym przekonamy się już za chwilę, ponieważ ogłoszono, że potyczka za moment się rozpocznie.
Gdy Ryūga i jego przeciwniczka pojawili się na ringu, to gong zabił kolejny raz. Czas zacząć walkę. Przed tym jednak organizatorzy ogłosili co jest nagrodą za wygraną. Jest to... Kamień. Lecz nie byle jaki kamień! To był jedyny i niepowtarzalny... Jeden z Szafirów Odyna! Rzecz, która dawała posiadaczowi niebywałą wręcz potęgę, a wraz z tym respekt każdego Asgardczyka! Tylko... Co on tutaj robił? Podobno Szafiry Odyna znajdowały się w Świętych Zbrojach, więc dlaczego jeden z nich był główną nagrodą jakiegoś turnieju? Hmph... No nic! Bijta się!
Przeciwniczka Ryūgi wystrzeliła jak z procy z zamiarem kopnięcia chłopaka. Teraz jednak jej ciało otaczała dziwna, niebieska łuna... Zupełnie tak, jakby używała... Cosmo?