Chata Aióniosa

Aiónios zawitał na moment do swojej chaty, by zabrać najpotrzebniejsze rzeczy. Przy okazji chciał rozejrzeć się wśród swoich różnych projektów, które skrył w specjalnym schowku własnego projektu. Przegrzebując papiery pragnął odnaleźć projekt instrumentu, który wykonał niegdyś z nudów na zajęciach sztuki. Odnalazłszy kawałek pergaminu, Aiónios przyjrzał się uważnie swoim starym zapiskom. Projekt wymagał wielu poprawek i definitywnie lepszego stylu. To zabawne, jak słaby poziom reprezentowały sobą wczesne projekty inżyniera za czasów szkolnych. Jednak teraz był idealny moment na doszlifowanie tego projektu. Poświęcając jeszcze chwilę na naniesienie małych poprawek, które obecnie krążyły w jego głowie, pretendent zastał się chwilę w swojej chacie.

Gdy tylko naniósł wszystko, co w tej chwili potrzebował - Aiónios udał się w końcu po jakąś niewielką torbę, w którą to planował schować ciepły, futrzany płaszcz z kapturem, a także kilka potrzebniejszych przedmiotów, między innymi służących do nawigacji, w końcu do Himalajów trzeba się dostać. Kontrola Cosmo powinna trochę pomóc we wzmocnieniu organizmu i ułatwieniu dotarcia do celu, jednak czysta ludzka przezorność jeszcze nikogo nie zabiła. Zabrawszy dodatkowo kilka kart pergaminu i narzędzi kreślarskich, by móc robić notatki z podróży oraz kilka smakołyków na drogę - Aiónios nareszcie był gotowy, by wyruszyć. Zamknąwszy dokładnie chatę i zabezpieczając pułapkę przy wejściu, mężczyzna ruszył przed siebie, by krokami zbliżać się powoli do Jamiru.

-(Do Górzystych Terenów)->

Aiónios wyruszył. Jego planem było opuszczenie Sanktuarium i nauka w Jamirze, gdzie wychowywał się i mieszkał Shaun, Złoty Rycerz Barana. Podobnie jak Shaun, z tamtych rejonów pochodził też Kaka, kowal i jeden z doradców Wielkiego Mistrza. Niestety, Aiónios nie miał jeszcze przyjemności go poznać, ale świat wcale nie jest taki duży, jak mogłoby się wydawać! Prędzej czy później, na pewno na siebie wpadną.

"I'm going on an adventure!" chciałoby się rzec. Niestety, droga do Jamiru może okazać się podróżą w jedną stronę. Do odważnych świat należy, więc...
Mając wielki kolos Ateny za plecami, młody pretendent wszedł na drogą wiodącą w górzyste tereny. Szedł wolnym krokiem po ścieżce, słysząc tylko śpiew ptaków, szum wiatru i szuranie butów o kamienie. Wydawać by się mogło, że będzie nudno, niestety... Na zakręcie, gdzie dalsza droga przysłonięta była wielkim głazem, uniemożliwiającym zobaczenie tego, co dalej, stała tajemnicza postać odziana w czarny kaptur i pelerynę. Krańce ubrania były poszarpane, przywołując od razu na myśl zjawę czy... widmo. To był znak, że tu kończył się teren Sanktuarium i Aiónios przestał być w bezpiecznej strefie.
Zjawa opierała się o zimną ścianę głazu. Widząc jednak nadchodzącego niebieskowłosego, zmieniła swoją pozycję. Poruszyła się i stanęła na środku ścieżki, blokując dalsze przejście. Nie ruszała się więcej, stała nieruchomo, czekając aż odległość między nią, a pretendentem się zmniejszy.
Ptaki przestały śpiewać, a wiatr przestał gwizdać. Zrobiło się chłodno, a wszystko dookoła wyglądało tak, jakby radość świata uciekła i nie miała zamiaru powrócić.
_____
z/t -> Górzyste tereny